ຕໍ່ຈາກສະບັບກ່ອນ

ນ້ຳໄດ້ແລ່ນໜີໜ້າ ຊຽງ ດ້ວຍຄວາມເຂີນອາຍຢ່າງແຮງ ໂດຍມີເກດແລ່ນນຳຫຼັງ ເມື່ອມາຮອດຄອກຝາກລົດ ທັງ ນ້ຳ ແລະ ເກດ ກໍ່ໄດ້ຢຸດເຊົາເມື່ອຍ ສຽງຫາຍໃຈທັງສອງດັງຫອບເມື່ອຍ ມີເຫື່ອຢົດໃສໆໄຫຼລົງມາຈາກຕີນຜົມຄ່ອຍໄຫລລົງມາທີ່ໜ້າຜາກ ມືນ້ອຍໆຂາວໆຂອງພວກນາງຄ່ອຍປັດເຫື່ອທີ່ໄຫລອອກມາ ທັງສອງໄດ້ແນມເບິ່ງໜ້າກັນແລ້ວຫົວຂຶ້ນ

ເກດ (ເວົ້າດ້ວຍສຽງຫອບເມື່ອຍ): ນ້ຳ! ເປັນຫຍັງເພິ່ນເຫັນໜ້າອ້າຍຊຽງ ເພິ່ນຄືຕ້ອງແລ່ນໜີລາວ (ເອົາມືຊີ້ໜ້ານ້ຳ ພ້ອມສາຍຕາສົງໃສ) ບອກມາ ເພິ່ນມີບັນຫາຫຍັງກັບອ້າຍຊຽງ

ນ້ຳ (ໜ້າແດງ ແກ່ວງຫົວ ສຽງສູງ): ບໍ່ມີ

ເກດ (ຈ້ອງໜ້ານ້ຳດ້ວຍສາຕາສົງໃສຂຶ້ນໄປຕື່ມ): ສຽງສູງແບບນີ້ ແປວ່າມີຫຍັງແມ່ນບໍ່ ບອກມາ

ນ້ຳ (ແກ່ວງຫົວ ແລ້ວ ຍ່າງໄປເອົາລົດອອກຈາກຄອກ) ບໍ່ມີບໍ່ມີ

ແຕ່ເກດບໍ່ປັກໃຈເຊື່ອ ເພາະເບິ່ງທ່ານທາງຂອງນ້ຳແລ້ວມີພິລຸດຫຼາຍຢ່າງ ຕາມທາງຂັບລົດເມືອ ເກດກໍ່ພະຍາຍາມຖາມເອົາຄວາມຈິງຈາກນ້ຳ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ໄດ້ຄຳຕອບທີ່ໜ້າສົນໃຈຫຍັງເລີຍ

ເມື່ອມາຮອດຫ້ອງພັກ ນ້ຳຟ້າວເປີດເບິ່ງ ເຟສບຸກຈາກໂນ໊ດບຸກ ກໍ່ເຫັນຂໍ້ຄວາມຂອງຊຽງສົ່ງມາຫາ ໜຶ່ງ ສະບັບ

ຊຽງ (ເຟສບຸກ): ຟ້າວກັບແທ້ ມີວຽກດ່ວນຫວາ

ນ້ຳ (ຄິດໃນໃຈ “ຈະຕອບແນວໃດດີນໍ້ ຖ້າຕອບຕາມຄວາມຈິງວ່າເຮົາອາຍລາວແຮງ ລາວກໍ່ຕ້ອງຮູ້ວ່າຄວາມຈິງແລ້ວ ເຮົາເອງມັກເຂົາຫຼາຍ ອຸ້ຍ! ເປັນຕາໜ້າອາຍ”) ອຶມມມມ! ແມ່ນແລ້ວ ພໍດີມີວຽກດ່ວນເລີຍຟ້າວໄປ ຂໍໂທດທີ່ບໍ່ໄດ້ທັກທາຍ

ຊຽງ (ເຟສບຸກ): ຫວະ! ບໍ່ຕ້ອງຂໍໂທດຂ້ອຍກໍ່ໄດ້ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຜິດ! ຕອນນີ້ຂ້ອຍຮຽນກ່ອນເດີ້! ມື້ແລງຈິ່ງລົມກັນໃໝ່ ບ່າຍ…

ນ້ຳຮູ້ສຶກໂລ່ງໃຈທີ່ເລື່ອງນີ້ຜ່ານໄປດ້ວຍດີ

ໃນຫ້ອງຮຽນ ມື້ນີ້ ຊຽງ ກັບ ເພື່ອນໃນຫ້ອງ ກຳລັງຮຽນຂຽນໂປຣແກຣມເວັບດ້ວຍພາສາ HTML ນັກຮຽນທຸກຄົນຕັ້ງໃຈຟັງການບັນຍາຍ ຂອງອາຈານ ແລະ ຈົດຈໍ່ໃສ່ບົດຕົວຢ່າງທີ່ອາຈານສະແດງໃຫ້ເບິ່ງໃນຈໍ ໂປຣເຈັກເຕີ ຈົນຈົບຊົ່ວໂມງຮຽນ ສຽງກິ່ງທີ່ໂຮງຮຽນກໍ່ດັງຂຶ້ນ ນັກຮຽນທຸກຄົນໃນຫ້ອງລຸກຂຶ້ນທຳຄວາມເຄົາລົບໃຫ້ອາຈານກ່ອນທີ່ອາຈານຈະຍ່າງອອກໄປຈາກຫອ້ງຮຽນ ນັກຮຽນຈິ່ງພາກັນເກັບອຸປະກອນການຮຽນສ່ວນຕົວຂອງໃຜມັນໃສ່ກະເປົາແລ້ວ ຖະຍອຍຍ່າງອອກຈາກຫ້ອງ ຫຼັງຈາກເລີກຮຽນທັງສາມໜຸ່ມ ສິດ, ໄຊ ແລະ ຊຽງ ກໍ່ພາກັນໄປນັ່ງກິນດື່ມທີ່ຮ້ານອາຫານແຖວທາດຫຼວງ ທັງສາມໜຸ່ມ ໄດ້ສັ່ງອາຫານມາສອງສາມຢ່າງ ພ້ອມດ້ວຍເບຍຜູ້ລະປ໋ອງມາດື່ມ ແລ້ວໄດ້ສົນທະນາກັນເລື່ອງບົດຮຽນທີ່ຮຽນກ່ຽວກັບມື້ນີ້ ສ່ວນນ້ຳ ກັບ ເກດ ກໍ່ຕັ້ງໃຈຈົດຈໍ່ຄົ້ນຄ້ວາວຽກບ້ານທີ່ອາຈານໃຫ້ມື້ນີ້ເຊັ່ນດຽວກັນ. ໃນຂະນະທີ່ສາມໜຸ່ມກຳລັງກິນອາຫານ ແລະ ສົນທະນາກັນຢູ່ນັ້ນ ກໍ່ມີສອງສາວງາມຈາກພາກວິຊາ ບໍລິການທຸລະກິດ ປີ 3 ຢ່າງ ສາວຕຸ່ນ ກັບ ລິນດາ ມາຂໍນັ່ງນຳ

ລິນດາ: ອ້າຍຊຽງ, ໄຊ, ສິດ ພວກເຮົາສອງຄົນຂໍນັ່ງນຳໄດ້ບໍ່

ທັງສາມໜຸ່ມແນມເບິ່ງໜ້າສາມສາວ ແລ້ວແນມເບິ່ງໜ້າກັນ ພ້ອມທັງຍິ້ມເບົາໆ ແລ້ວໜຶ່ງໃນສາມໜຸ່ມກໍ່ຄືສິດກໍ່ຕອບວ່າ:

ສິດ: (ຍິ້ມໃສ່ສອງສາວ) ໄດ້ໆ! ນັ່ງນຳກັນຫຼາຍໆຄົນຈິ່ງມ່ວນ

ຈາກນັ້ນທັງສອງສາວກໍ່ນັ່ງລົງທີ່ຕັ່ງ ລິນດາ ສາວທີ່ທີ່ຕົກຫຼຸມຮັກຊຽງມາຕັ້ງແຕ່ຕອນທີ່ນາງຮຽນຢູ່ປີ 1 ແລະ ຊຽງຮຽນຢູ່ປີ 3 ນາງມີຄວາມຮູ້ສຶກດີໃຈ ເປັນກຽດສຸດທີ່ໄດ້ນັ່ງຂ້າງໆ ກັບ ຊຽງ ຊາຍໜຸ່ມທີ່ນາງຫຼົງຮັກ ລິນດາ ໄດ້ແຕ່ຍິ້ມ ແລະ ແນມເບິ່ງໜ້າສຽງດ້ວຍສາຍຕາທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມສຸກໃນຫົວໃຈ ທ່າມກາງຄວາມເຢັນຊາຂອງຊຽງ ແມ່ນແຕ່ໜ້າຂອງນາງຊຽງຍັງບໍ່ໄດ້ຫັນໄປແນມເບິ່ງເລີຍ

ຊຽງ ໄດ້ແຕ່ນັ່ງກິນ ນັ່ງດື່ມອາຫານດ້ວຍຄວາມມິດງຽບ ທ່າມກາງສຽງລົມ, ສຽງຫົວຂອງສິດ ກັບ ໄຊ ທີ່ຊວນສອງສາວລົມແບບເປັນກັນເອງ ໂດຍບໍ່ສົນໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງສອງສາວນັ້ນເລີຍ ໂດຍສະເພາະແມ່ນຄວາມຮູ້ສຶກຂອງລິນດາ ເຖິງແມ່ນວ່າ ຊຽງຈະຮູ້ແລ້ວວ່າ ລິນດາຄິດແບບໃດກັບຕົນເອງກໍ່ຕາມ ລິນດາ ເຫັນຊຽງນິ້ງເສີຍບໍ່ສົນໃຈກັບຕົວເອງ ນາງກໍ່ຮູ້ສຶກອຶດອັດທີ່ຈະນັ່ງຮ່ວມໂຕະຕໍ່ໄປ ນາງຈິ່ງຊວນ ຕຸ່ນ ໝູ່ທີ່ມານຳກັນກັບກ່ອນ ເມື່ອຂອບລາສາມໜຸ່ມແລ້ວ ນາງກໍ່ຍ່າງໜ້າບູດບຶ້ງອອກຈາກຮ້ານ

ລິນດາ ແລະ ຕຸ່ນໄຂປະຕູເຂົ້າໄປນັ່ງໃນລົດ ລິນດາຮູ້ສຶກໂມໂຫ

ຕຸ່ນ: ລິນດາ ເຂົາຮູ້ສຶກວ່າກຳລັງລົມກັບພວກນັ້ນມ່ວນໆ ເພິ່ນຄືຟ້າວກັນໄວແທະ

ລິນດາ: ມ່ວນກັບຜີຕິ! ເຊີນເພິ່ນມ່ວນໄປໂລດເຂົາບໍ່ມີອາລົມມ່ວນກັບໃຜດັອກ! ເບິ່ງອ້າຍຊຽງຈັ່ງແມ່ນເສີຍຊາກັບເຂົາເອົາແທ້ເອົາວ່າ ເຮັດຄືເຂົາບໍ່ມີຕົວຕົນຢູ່ຫັ້ນເລີຍ ເຖິງແມ່ນວ່າເຂົາຈະນັ່ງຢູ່ຂ້າງໆລາວແທ້ໆ ຫາງຕາລາວຍັງບໍ່ຫັນມາເບິ່ງເຂົາເລີຍ ເພິ່ນກໍ່ເຫັນ

ຕຸ່ນ (ເອົາມືໄປຈັບມືລິນດາໄວ້) ເອົານ່າ… ມື້ນີ້ລາວອາດຈະຍັງໃຈແຂງ ແຕ່ອີກບໍ່ດົນລາວຕ້ອງຍອມໃຈອ່ອນ ເພາະຄວາມງາມຂອງເພິ່ນແນ່ນອນ ເຊື່ອເຂົາ

ທີ່ໂຕະອາຫານ ສິດ ກັບ ໄຊ ຮູ້ສຶກເສຍດາຍທີ່ສອງສາວງາມກັບໄວກ່ອນເວລາ

ສິດ: ເຮີ້ຍ! ຈັ່ງແມ່ນຟ້າວກັບ ຄດວ່າສິກິນນຳກັນດົນໆ ເລີກຈາກນີ້ແລ້ວຈະຊວນໄປຕໍ່ຊັ້ນດອກ

ໄຊ: ເຮີໆໆໆ! ກິ່ນຄວາມຫື່ນຂອງໂຕນິລອຍມາແຮງຂະໜາດເນາະ

ສິດ: ປາກຫັ້ນນ້າ ເວົ້າຈົນເຮົາເສຍຫາຍໝົດ! (ແນມເບິ່ງໜ້າຊຽງ) ເອີ້ຊຽງ ເຮົາຄິດວ່າ ສາວລິນດາ ລາວສົນໃຈໂຕໃດ ໂຕບໍ່ຄິດສົນໃຈລາວແນ່ຫວະ! ໂຕເຫັນບໍ່ໂຕລາວຂາວວວວວ,​ກິ່ນໂຕລາວຫອມມມມ, ຖ້າລາວສົນໃຈເຮົາຄືສົນໃຈໂຕນິ ເຮົາພໍຢາກໄປສິງຮ່າງລາວພຸ້ນລ່ະ

ຊຽງ: ເຮີໆໆ! ໂຕນິຫື່ນສົມຄວາມໝໍໄຊເວົ້າແທ້ໆ! ເຮົາບໍ່ສົນໃຈໃຜດອກ ເພາະເຮົາມີຄົນທີ່ໝາຍຕາໄວ້ແລ້ວ

ທັງ ສິດ ແລະ ໄຊ ຕົກໃຈທີ່ຮູ້ວ່າ ຊຽງ ມີສາວໃນໃຈແລ້ວ

ໄຊ: ໂອ້ພະສົງ! ຢາກຮູ້ວ່າສາວຄົນໃດທີ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ຫົວໃຈຂອງຜີດິບເຮົາເຕັ້ນຂຶ້ນມາໄດ້

ສິດ: ແບບນີ້ຕ້ອງພາມາເປີດຕົວ

ຊຽງ (ຍິ້ມເບົາໆໃສ່ໜ້າ ສິດ ກັບ ໄຊ): ມື້ໜ້າຈະພາມາເປີດຕົວ

ຫຼັງຈາກຄົ້ນຄວ້າບົດຮຽນແລ້ວ ເກດ ກໍ່ໄປນັ່ງເບິ່ງລະຄອນໃນໂທລະພາບ ສ່ວນ ນ້ຳ ກໍ່ຟ້າວມາເປີດໂນ໊ດບຸກ ເຂົ້າເບິ່ງທີ່ ເຟສບຸກ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ເຫັນຂໍ້ຄວາມຈາກ ຊຽງຈັກສະບັບ ນ້ຳຫຼຽວເບິ່ງໂມງ ຕອນນີ້ໃກ້ຈະຮອດ 22:30 ໂມງແລ້ວ ເຫັນເຟສບຸກຊຽງອອນໄລນ໌ຢູ່ ແຕ່ບໍ່ເຫັນຊຽງສົ່ງຂໍ້ຄວາມມາທັກທາຍຈັກສະບັບ ນ້ຳ ຮູ້ສຶກແປກໃຈ ແລະ ຮູ້ສຶກຫວັ່ນໆ ແລະ ຢ້ານວ່າ ຊຽງຈະຄຽດໃຫ້ຕົນເອງ ນ້ຳ ຈິ່ງສົ່ງຂໍ້ຄວາມໄປທັກທາຍຊຽງກ່ອນ

ນ້ຳ (ເຟສບຸກ): ນອນແລ້ວບໍ່

ສຽງຂໍ້ຄວາມເຟສບຸກດັງຂຶ້ນທີ່ໂທລະສັບ ສຽງໄດ້ເປີດອ່ານເຫັນເປັນຂໍ້ຄວາມຈາກນ້ຳ ຊຽງຍິ້ມເບົາໆ ແລ້ວຕອບກັບທັນທີ

ຊຽງ (ເຟສບຸກ): ຍັງ! ກຳລັງນັ່ງລົມກັບ ສິດ ແລະ ໄຊ

ນ້ຳ (ເຟສບຸກ): ອິມມມ! ຊັ້ນບໍ່ລົບກວນລະ

ຊຽງ (ເຟສບຸກ): 020 2222XXXX ເບີໂທຂ້ອຍ, ຂໍເບີໂທເຈົ້າແນ່

ນ້ຳ (ທັງອຶ້ງ ແລະ ດີໃຈທີ່ຊຽງໃຫ້ເບີໂທກັບຕົນເອງ ແລ້ວຍັງຂໍເບີຂອງຕົນເອງອີກ) ເບີຂ້ອຍ 020 5991XXXX

ຊຽງ (ຍິ້ມໜ້າບານ): ຢ່າຟ້າວນອນຫຼັບປະຂ້ອຍເດີ້! ອີກ 10 ນາທີ ຂ້ອຍຈະໂທຫາ

ສິດ ກັບ ໄຊ ເຫັນຊຽງຍິ້ມນ້ອຍຍິ້ມໃຫຍ່ກໍ່ເກີດຄວາມສົງໃສ ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາຈິ່ງຖາມ

ສິດ: ເປັນຫຍັງໝໍ ຄືຍິ້ມນ້ອຍຍິ້ມໃຫຍ່ ຖືກເລກຫວະ

ຊຽງ:​ (ຍິ້ມເບົາໆ) ບໍ່ມີຫຍັງ! ເອີ້ເຮົາເມືອກ່ອນເດີ້ ມີວຽກສຳຄັນຕ້ອງໄປເຮັດ (ຈົກເງິນວາງລົງໜ້າໂຕະແລ້ວຍ່າງອອກຈາກໂຕະ)

ໄຊ: ຍອມໃຈເລີຍໝໍນິ ເດິກດື່ນປານນີ້ຈັກມັນມີວຽກຫຍັງ ເບິ່ງມັນຟ້າວຍ່າງໄປໄວ່ໆ

ສິດ: ເອີ້ໜ້າ…ຊ່າງມັນເຖາະວຽກມັນ ສ່ວນວຽກເຮົາແມ່ນດື່ມກັນຕໍ່ດີກວ່າ

ຊຽງຟ້າວໄຂປະຕູເຂົ້າໄປນັ່ງໃນລົດ ແລ້ວຂັບລົດອອກຈາກຮ້ານ ໃນຂະນະທີ່ລາວຂັບລົດກັບເຮືອນ ລາວໄດ້ຕໍ່ສາຍໂທຫາ ນ້ຳ (ລົມໂທລະສັບຜ່ານຫູຟັງໄຮ້ສາຍ)

ອ່ານຕໍ່ສະບັບໜ້າ…

ແຕ່ງໂດຍ: ແອັດມິນ ປັອກເລັກ ລາວໂພສຕ໌

ຕິດຕາມເລື່ອງດີດີເພຈຊີວິດແລະຄວາມຮັກ ກົດໄລຄ໌ເລີຍ!