ອີງຕາມການລາຍງານຂອງສໍານັກຂ່າວຣອຍເຕີໃນວັນທີ 31 ມີນາ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ສານລັດຖະທໍາມະນູນໃນກຸງໂຊລຍຶດໝັ້ນໃນຄໍາສັ່ງຫ້າມການສັກລາຍ, ຢືນຢັນວ່າເກົາຫຼີໃຕ້ເຊິ່ງເປັນປະເທດທີ່ພັດທະນາພຽງແຫ່ງດຽວທີ່ບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ໃຜນອກຈາກຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານການແພດດໍາເນີນການປະຕິບັດຕາມຂັ້ນຕອນດັ່ງກ່າວ.
ຊ່າງສັກລາຍໄດ້ເຍາະເຍີ້ຍການຕັດສິນໃຈດັ່ງກ່າວ, ໂດຍເອີ້ນວ່າມັນຍ້ອນຫຼັງ ແລະ ຂາດຄວາມເຂົ້າໃຈທາງດ້ານວັດທະນະທໍາ.
ເຖິງແມ່ນວ່າຈະມີການສັ່ງຫ້າມມາເປັນເວລາຫຼາຍສິບປີ, ເກົາຫຼີໃຕ້ເຊິ່ງມີຊ່າງສັກລາຍເກືອບ 50,000 ຄົນ, ເຊິ່ງເປັນຜູ້ທີ່ມີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການຖືກຕໍາຫຼວດຈັໍບ ແລະ ດໍາເນີນຄະດີໃນຂໍ້ຫາການປະຕິບັດການຄ້າຂອງພວກເຂົາ.
ການລະເມີດຂໍ້ຫ້າມແມ່ນມີໂທດປັບໃໝສູງເຖິງ 50 ລ້ານວອນ (41,300 ໂດລາ) ແລະ ໂທດຈຳຄຸກໂດຍປົກກະຕິແລ້ວສອງປີ, ເຖິງແມ່ນວ່າກົດໝາຍຈະກໍານົດໃຫ້ຈຳຄຸກຫຼາຍເຖິງຊີວິດກໍ່ຕາມ.
ສະມາຄົມຜູ້ສັກລາຍໄດ້ລິເລີ່ມການດຳເນີນການໃນສານຫຼາຍຄັ້ງຕັ້ງແຕ່ປີ 2017 ທີ່ທ້າທາຍກົດໝາຍ, ໂດຍກ່າວວ່າການກະທໍາດັ່ງກ່າວລະເມີດສິດເສລີພາບໃນການສະແດງອອກ ແລະ ສິດທິໃນການປະກອບອາຊີບ.
ໃນການລົງຄະແນນສຽງ 5-4 ຄະແນນໂຫວດ, ສານລັດຖະທຳມະນູນໄດ້ຕັດສິນໃນວັນພະຫັດນີ້ວ່າ ກົດໝາຍດັ່ງກ່າວແມ່ນລັດຖະທຳມະນູນ. ມັນຍົກຟ້ອງ, ໂດຍກ່າວວ່າ ການສັກລາຍເຮັດໃຫ້ເກີດຜົນກະທົບຂ້າງຄຽງ ແລະ ບັນຫາຄວາມປອດໄພທີ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນ.
“ຄວາມຮູ້ ແລະ ທັກສະທາງການແພດທີ່ຈໍາກັດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການສັກລາຍບໍ່ສາມາດຮັບປະກັນລະດັບການປິ່ນປົວທີ່ຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານການແພດສາມາດສະຫນອງໄດ້, ການປິ່ນປົວທີ່ອາດຈະຈໍາເປັນກ່ອນ ຫຼື ຫຼັງຂັ້ນຕອນ,” ຄໍາຕັດສິນດັ່ງກ່າວ.
ສະຫະພັນຊ່າງສັກລາຍ 650 ຄົນ ໄດ້ອອກຖະແຫຼງການປະນາມການຕັດສິນໃຈດັ່ງກ່າວ, ໂດຍເອີ້ນມັນວ່າ “ຫຼ້າຫຼັງ” ແລະ “ບໍ່ຄຸ້ມຄ່າກັບເງິນຈັກເພນນີ.”