ສຸສານຂອງພຣະສະໜົມ ຈາງຮີບິນ ເປັນ “ມະໂຍ” ດຽວໃນບັນດາ “ນິງ” ແລະ “ວອນ” ລຽບງ່າຍ ແລະ ນ້ອຍທີ່ສຸດ ຈົນບໍ່ໜ້າເຊື່ອວ່ານາງເຄີຍເປັນອີກໜຶ່ງໃນແມ່ຍິງຜູ້ກຸມອຳນາດໃນວັງຫຼວງ ພຣະສະໜົມຈາງຮີບິນເຄີຍດຳລົງຕຳແໜ່ງພຣະມະເຫສີດົນນານເຖິງ 6 ປີ ເຖິງຈະຖືກປົດຕຳແໜ່ງອອກກໍ່ຍັງໄດ້ຊື່ວ່າເປັນແມ່ຂອງພຣະຣາຊາ (ພຣະເຈົ້າຄະຍອງຈົງ) ແຕ່ກັບບໍ່ໄດ້ຖືກສະຖາປະນາໃຫ້ເປັນສຸສານ “ນິງ” ຫຼື ເບິ່ງໃນແງ່ຍົດສຸດທ້າຍຂອງພຣະນາງກໍ່ຄື ສະໝົມເອກອັນດັບໜຶ່ງ ກໍ່ຍັງບໍ່ໄດ້ສຸສານລະດັບ “ວອນ”

 ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນຫຼັງຖືກປະຫານ ດ້ວຍການໃຫ້ນາງກິນຢາພິດຕາຍ ສົບຂອງພຣະນາງຍັງຖືກນຳໄປຝັງໄວ້ໄກເຖິງແຂວງກວາງຈູ (ໃຕ້ສຸດຂອງເກົາຫຼີ) ປະປົນກັບສຸສານສາມັນຊົນອື່ນໆ ແຕ່ໃນເດືອນ ມິຖຸນາ 1969 ແຕ່ເນື່ອງຈາກວ່າພື້ນທີ່ດັ່ງກ່າວນັ້ນຖືກໂຄງ ການຕັດຖະໜົນ ກວ່າ 300 ປີ ທີ່ພຣະສະໜົມ ຈາງຮີບິນ ຈິ່ງໄດ້ກັບມາຢູ່ໃກ້ກັບພຣະເຈົ້າຊຸກຈົງອັນເປັນທີ່ຮັກຍິ່ງອີກຄັ້ງດັ່ງຄຳອະທິຖານກ່ອນສິ້ນລົມຫາຍໃຈ

ດ້ານຫຼັງອອກໄປເລັກໜ້ອຍຈະສັງເກດເຫັນຕົ້ນໄມ້ຂຶ້ນຄຸມຫີນຢູ່ ເລົ່າກັນວ່າເມື່ອຕອນທີ່ຢ້າຍສົບພຣະນາງຈາງຮີບິນ ມາຝັງຢູ່ບ່ອນນີ້ ມີພະລັງຫຍິຍຫຍາງແຮງຫຼາຍຈົນມີຕົ້ນໄມ້ແທງທະລຸຫີນຂຶ້ນມາ  ເພາະຄວາມທີ່ພຣະນາງເປັນຄົນມີສື່ສຽງດ້ານຄວາມງາມບາດໃຈຊາຍ ແລະ ເປັນທີ່ຮັກໄຄ່ຂອງພຣະເຈົ້າ ຊຸກຈົງ ຄົນເລີຍເຊື່ອວ່າເຊື່ອກັນວ່າ ຖ້າຍິງສາວຄົນໃດຍັງໂສດມາຂໍພອນທີ່ສຸສານແຫ່ງນີ້ກັບໄປຈະໄດ້ຄົນຮັກ

        ພຣະສະໜົມຈາງຮີບິນ ເປັນຮັກທຳອິດຂອງພຣະຣາຊາ ຊຸກຈົງ ແລະ ເປັນຄົນເກີດໃນຊົນຊັ້ນຕ່ຳ (ສະໄໝນັ້ນເລື່ອງລະດດັບຊົນຊັ້ນສຳຄັນຫຼາຍ) ແຕ່ທັງສອງໄດ້ຮັກກັນຕັ້ງແຕ່ຍັງນ້ອຍ ພໍໃຫຍ່ມາ ຈາງອົກຈອງ (ຈາງຮີບິນ) ກໍ່ໄດ້ເຂົ້າວັງຫຼວງມາເປັນນາງໃນທີ່ຫ້ອງຕັດຫຍິບເສື້ອຜ້າວັງຫຼັງ ແລະ ຕໍ່ມາກໍ່ໄດ້ກາຍເປັນພຣະສະໜົມເອກອັນດັບໜຶ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ຊຸກຈົງ (ມີຊັ້ນເປັນຮີບິນ) ດ້ວຍຄວາມຮັກທີ່ພຣະເຈົ້າ ຊຸກຈົງ ມີຕໍ່ຈາງຮີບິນຫຼາຍຈົນອອກໜ້າອອກໜ້າອອກຕາ, ຈາງຮີບິນເປັນຄົນທີ່ພຣະເຈົ້າຊຸກຈົງ ຮັກຫຼາຍທີ່ສຸດ ເພາະພຣະເຈົ້າຊຸກຈົງຕ້ອງການມີໂອຣົດອົງທຳອິດໄວ້ສືບບັນລັງກັບພຣະສະໜົມຈາງຮີບິນຄົນດຽວເທົ່ານັ້ນ ແລະ ມີຫຼາຍຄັ້ງທີ່ຫັກຫານນ້ຳໃຈຂອງພຣະມະເຫສີ ອິນຮະຍອນ ຢ່າງເລືອດເຢັນ ແລະ ຫຼາຍຄັ້ງທີ່ຂັດໃຈພຣະມານດາ ຈິ່ງເຮັດທັງເຫຼົ່າຄຸນນາງຝ່າຍໃຕ້ ໂດຍສະເພາະພຣະພັນປີມານດາຂອງ ພຣະເຈົ້າຊຸກຈົງ ກຽດຊັງ ພຣະສະໜົມ ຈາງຮີບິນ ເຖິງຢ່າງນັ້ນກໍ່ຕາມພວກເຂົາເຫຼົ່ານັ້ນກໍ່ບໍ່ສາມາດເຮັດຫຍັງໃຫ້ພຣະສະໜົມ ຈາງຮີບິນໄດ້ ເພາະພຣະສະໜົມໄດ້ໃຫ້ກຳເນີດ ຣາຊະທາຍາດແກ່ພຣະເຈົ້າ ຊຸກຈົງ ແຕ່ໃນປະຫວັດສາດລະບຸວ່າ ເມື່ອນາງໄດ້ກຳອຳນາດໃນວັງຫຼວງຈົນເຖິງຂັ້ນພຣະເຈົ້າຊຸກຈົງປົດພຣະມະເຫສີອິນຮະຍອນລົງຈາກຕຳແໜ່ງແລະຂັບອອກຈາກວັງຫຼວງ ແລ້ວແຕ່ງຕັ້ງພຣະສະໜົມຈາງຮີບິນຂຶ້ນມາເປັນມະເຫສີແທນໄດ້ພຽງ 6ປີເທົ່ານັ້ນ ກໍ່ຖືກປົດຈາກຕຳແໜ່ງ ແລະ ໄດ້ມອບຕຳແໜ່ງມະເຫາສີຄືນໃຫ້ມະເຫສີອົງເກົ່າພຣະມະເຫສີອິນຫະຍອນຄືນ ຍ້ອນເສນາໃນວັງຫຼວງທັງຫຼາຍຄົນຍອມຮັບການກະທຳຂອງນາງບໍ່ໄດ້ເມື່ອນາງໄດ້ເກີດຫຼົງຍົດຖາບັນດາສັກນາງໄດ້ວາງອຳນາດໄປໃນທາງທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ເກີດມີຄວາມຄິດຫຶງຫວງພຣະເຈົ້າ ຊຸກຈົງ ນາງຈິ່ງໄດ້ເຮັດຂຸນໄສ ສາບແຊ່ງພຣະມະເຫສີອິນຮະຍອນໃຫ້ເສຍຊີວິດ ແລະ ຖືກຈັບໄດ້ໃນທີ່ສຸດ ນາງຈິ່ງຮັບໂທດປະຫານຊີວິດ ໂດຍມີຄຳສັ່ງໃຫ້ນາງກິນຢາພິດຕາຍ ແຕ່ພຣະເຈົ້າ ຊຸກຈົງ ໄດ້ສັ່ງໃຫ້ນາງໜີອອໄປຈາກໂຊຊອນ ແຕ່ພຣະສະໜົມຮີບິນ ບໍ່ຍອມໜີໄປ ນາງຍອມກິນຢາພິດຕາຍໃນອ້ອມແຂນຂອງຊາຍທີ່ນາງຮັກ ເຊິ່ງການຕາຍຂອງພຣະສະໜົມຮີບບິນໄດ້ສ້າງຄວາມເຈັບປວດໃຈໃຫ້ ພຣະເຈົ້າ ຊຸກຈົງເປັນຢ່າງຍິ່ງ ແລະນັບແຕ່ພຣະສະໜົມຈາງຮີບິນເສຍຊີວິດພຣະເຈົ້າຊຸກຈົງ ໄດ້ອອກກົດລະບຽບໃໝ່ບໍ່ໃຫ້ມີການແຕ່ງຕັ້ງພຣະສະໜົມຂຶ້ນມາເປັນພຣະຣາຊີນີ ຫຼື ພຣະເມເຫສີອີກຕໍ່ໄປ

      ອອກມາຈາກສຸສານຂອງຮີບິນແລ້ວ ເຮົາຈະພົບທາງແຍກ ມີປ້າຍບອກຊັດເຈນ ໃຫ້ຍ່າງໄປຕາມທາງທີ່ປ້າຍບອກ ຂຶ້ນເນີນເຂົາໄປອີກໜ່ວຍໜຶ່ງຈະເຫັນບໍລິເວນສຸສານອິງນິງ ສຸສານແຫ່ງນີ້ສ້າງຂຶ້ນໃນປີ 1681 ເປັນສຸສານທີ່ມີເນື້ອທີ່ກ້ວາງໃຫຍ່ສົມກຽດມະເຫສີທີ່ສຸດ ພື້ນທີ່ຕົບແຕ່ງໄວ້ຢ່າງສວຍງາມ ຫາກຢ່າງຂຶ້ນໄປຈົນເຖິງສາລາປະກອບພິທີກຳດ້ານເທິງແລ້ວຫັນກັບມາເບິ່ງອີກດ້ານຈະເຫັນວິວທີວທັດທີ່ສວຍງາມຫຼາຍ