ນັ້ນ​ຖືວ່າ​ແມ່ນ​ການ​ນິນ­ທາ, ການ​ນິນ­ທາ ແມ່ນ​ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ​ກັບ​ການ​ໃສ່ຮ້າຍ​ຄື​ການ​ນິນ­ທາ​ແມ່ນ​ການ​ທີ່ເອົາ​ຄວາມ​ຈິງ​ເລື່ອງ​ຂອງ​ບຸກ­ຄົນອື່ນ​ມາ​ເປີດ­ເຜີຍ ຫຼື ເອົາ​ໄປ​ເວົ້າ, ຂຽນ ຫຼື ດ້ວຍ​ຮູບ​ການ​ໃດໆ​ກໍ​ຕາມ, ໃນ​ທາງ​ກົດ­ໝາຍ​ແລ້ວ​ການ​ນິນ­ທາແມ່ນ​ຖື​ວ່າ​ມີ​ຄວາມ​ຜິດ​ທາງ​ອາ­ຍາເມື່ອ​ໄດ້​ຍິນ​ແນວ​ນີ້​ແລ້ວ​ຫຼາຍໆ ທ່ານ​ຜູ້​ອ່ານ​ຄົງ​ຈະ​ສົງ­ໄສ​ວ່າ​ເປັນຫຍັງ​ການ​ນິນ­ທາ ຫຼື ການ​ທີ່​ເຮົາເອົາ​ເລື່ອງ​ຄວາມ​ຈິງ​ໄປ​ເວົ້າ, ເຜີຍ ແຜ່ ຫຼື ບອກ​ຕໍ່ໆກັນ​ພຽງ​ເທົ່າ​ນີ້ ກໍ​ມີ​ຄວາມ​ຜິດ​ທາງ​ອາ­ຍາ​ບໍ່? ເພາະເລື່ອງ​ທີ່​ໄດ້​ເວົ້າ, ໄດ້​ຂຽນ​ມັນ​ກໍແມ່ນ​ເລື່ອງ​ຄວາມ​ຈິ່ງ​ທີ່​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ແທ້, ແຕ່​ໃນ​ທາງ​ກົດ­ໝາຍ​ແລ້ວ, ການ​ທີ່​ບຸກ­ຄົນ​ໃດ​ໜຶ່ງ​ໄປ​ເວົ້າ ຫຼື ໄປຂຽນ ຫຼື ດ້ວຍ​ຮູບ​ການ​ອື່ນ​ໃດກໍ​ຕາມ ຊຶ່ງ​ເປັນ​ການ​ໄປ​ແຕະ­ຕ້ອງເຖິງ​ຊື່​ສຽງ, ກຽດ​ສັກ​ສີ​ຂອງ​ບຸກຄົນ​ອື່ນ​ແລ້ວ​ແມ່ນ​ຈະ​ຖື​ເປັນ­ຄວາມຜິດ​ທາງ​ອາ­ຍາ​ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ເລື່ອງທີ່​ເວົ້າ, ທີ່​ຂຽນ ຫຼື ເຜີຍ­ແຜ່​ນັ້ນ​ຈະແມ່ນ​ຄວາມ​ຈິງ​ກໍ​ຕາມ​ແຕ່​ກໍ​ບໍ່​ໄດ້ໝາຍ​ຄວາມ​ວ່າ​ບຸກ­ຄົນ​ຜູ້​ໃດ​ຜູ້​ໜຶ່ງຈະ​ມີ​ສິດ​ໄປ​ເຜີຍ­ແຜ່​ເລື່ອງ​ຂອງ​ບຸກຄົນ​ອື່ນ​ໄດ້, ຊຶ່ງ​ກົດ­ໝາຍ​ນີ້​ກໍ​ຖືກກຳ­ນົດ ໄວ້​ເພື່ອ​ມີ​ຈຸດ­ປະ­ສົງ​ໃນການປົກ​ປ້ອງ​ຄຸ້ມ​ຄອງ​ສິດ­ທິ​ຄວາມ​ເປັນ ສ່ວນ​ຕົວ​ຂອງ​ບຸກ­ຄົນ​ເພື່ອ​ບໍ່​ໃຫ້​ບຸກຄົນ​ອື່ນ​ສາ­ມາດ​ມາ​ລ່ວງ​ລະ­ເມີດ ສິດ​ດັ່ງ­ກ່າວ​ໄດ້ ດັ່ງ­ນັ້ນ ຈິ່ງ​ກຳ­ນົດໄວ້​ວ່າ​ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ບຸກ­ຄົນ​ຜູ້​ທີ່​ເວົ້າຂຽນ ຫຼື ເຜີຍ­ແຜ່​ເລື່ອງ ຫຼື ຂ່າວ​ຂອງບຸກ­ຄົນ​ອື່ນ​ທີ່​ເປັນ­ຄວາມ​ຈິງ​ກໍ​ຕາມ ກໍ​ຖື​ວ່າ​ມີ​ຄວາມ​ຜິດ​ທາງ​ອາ­ຍາ ແລະ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ໂທດ​ທາງ​ອາ­ຍາ.

ສ່ວນ​ການ​ໃສ່​ຮ້າຍ​ນັ້ນ​ແມ່ນການ​ທີ່​ບຸກ­ຄົນ​ໃດ​ໜຶ່ງ​ໄດ້​ເວົ້າ, ໄດ້ຂຽນ, ໄດ້​ເຜີຍ­ແຜ່ ຫຼື ດ້ວຍ​ຮູບ​ການໃດ​ກໍ​ຕາມ​ທີ່​ເປັນ​ການ​ໃສ່​ຮ້າຍ ຫຼື ເຜີຍ­ແຜ່​ສິ່ງ​ທີ່​ບໍ່​ແມ່ນ​ຄວາມ​ຈິງກ່ຽວ​ກັບ​ບຸກ­ຄົນ​ອື່ນ ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້​ບຸກຄົນ​ດັ່ງ­ກ່າວ​ນັ້ນ ຖືກ­ເສຍ​ຫາຍ​ຢ່າງຮ້າຍ​ແຮງ, ການ​ກະ­ທຳ​ດັ່ງ­ນັ້ນ ກໍຖື​ວ່າ​ແມ່ນ​ການ​ກະ­ທຳ​ຜິດ​ໃນ​ທາງອາ­ຍາ​ເຊັ່ນ​ດຽວ​ກັນ ຊຶ່ງ​ການ​ໃສ່ຮ້າຍ ແລະ​ການ​ນິນ­ທາ​ແມ່ນ​ຖືກກຳ­ນົດ​ໄວ້​ໃນ​ມາດ­ຕາ​ດຽວ​ກັນ​ຄືມາດ­ຕາ 94 ຂອງ​ກົດ­ໝາຍ​ອາ­ຍາວ່າ​ດ້ວຍ “ບຸກ­ຄົນ​ໃດ​ຫາກ​ໄດ້​ເຮັດໃຫ້​ຜູ້​ອື່ນ​ເສື່ອມ​ເສຍ​ກຽດ​ສັກ​ສີ​ຢ່າງຮ້າຍ​ແຮງ​ດ້ວຍ​ການ​ຂຽນ, ການເວົ້າ ຫຼື ດ້ວຍ​ຮູບ​ການ​ອື່ນໆ ຈະ​ຖືກຕັດ​ອິດ­ສະ­ຫຼະ­ພາບ​ແຕ່ 3 ເດືອນ ເຖິງ 1 ປີ ຫຼື ດັດ​ສ້າງ​ໂດຍ​ບໍ່​ຕັດ​ອິດສະ­ຫຼະ​ພາບ ແລະ​ຈະ​ຖືກ​ປັບ​ໃໝແຕ່ 50 ພັນ​ກີບ​ເຖິງ 5 ແສນ​ກີບ.

ດັ່ງ­ນັ້ນ ເຖິງ​ວ່າ­ການ​ເວົ້າ, ການຂຽນ ຫຼື ການ​ເຜີຍ­ແຜ່ ຫຼື ດ້ວຍ​ຮູບການ​ໃດໆ​ທີ່​ເປັນ​ການ​ກະ­ທົບ​ກະເທືອນ ຫຼື ແຕະ­ຕ້ອງ​ເຖິງ​ສິດ­ທິຄວາມ​ເປັນ​ສ່ວນ​ຕົວ​ຂອງ​ບຸກ­ຄົນອື່ນ ຫຼື ເຮັດ​ໃຫ້​ບຸກ­ຄົນ​ອື່ນ​ເສື່ອມເສຍ​ກຽດ​ສັກ​ສີ​ຢ່າງ​ຮ້າຍ​ແຮງ​ແລ້ວ ເຖິງ​ຈະ​ອ້າງ​ວ່າ​ຕົນ​ເອງ​ໄດ້​ເວົ້າຄວາມ​ຈິງ, ຂຽນ​ຄວາມ​ຈິງ​ກໍ​ຕາມ ກໍ​ບໍ່​ສາ­ມາດ​ຍົກ­ເວັ້ນ​ຄວາມ​ຜິດຕາມ​ທີ່​ກົດ­ໝາຍ​ໄດ້​ລະ­ບຸ​ໄວ້.