ສົກຮຽນ 2014-2015 ວິທະຍາໄລທັງພາກລັດ ແລະ ເອກະຊົນຕ້ອງໂຈະການຮຽນ-ການສອນລະດັບປະລິນຍາຕີອີກໜຶ່ງ

ສົກຮຽນ. ເນື່ອງຈາກການກວດຄຸນນະພາບການສຶກສາ ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຂໍ້ສະຫຼຸຸບທີ່ຊັດເຈນ, ຂະນະທີ່ນັກຮຽນຈົບມັດທະຍົມ

ຕອນປາຍປີນີ້ 48 ພັນກ່ວາຄົນ, ໃນນັ້ນມະຫາວິທະ ຍາໄລ 5 ແຫ່ງທົ່ວປະເທດ ສາມາດຮອງຮັບນັກສຶກສາໃໝ່ ໄດ້ພຽງ

ໝື່ນກ່ວາຄົນເທົ່ານັ້ນ, ທີ່ເຫຼືອຕ້ອງຮຽນວິຊາຊີບ, ອາຊີວະ ແລະ ລະດັບຊັ້ນສູງ. ສ່ວນແຜນປະຕິຮູບການສຶກສາ, ລະດັບ

ມະຫາວິທະຍາໄລ ຈະຄັດເອົາຜູ້ຮຽນດີ, ຮຽນເກັ່ງເທົ່ານັ້ນ ທີ່ເຫຼືອຕ້ອງຮຽນອາຊີວະ ເພື່ອສ້າງສີມືແຮງງານ ຫວັງລຶບກະ

ແສນິຍົມຮຽນລະດັບມະຫາວິທະຍາໄລຂອງສັງຄົມລາວ.

ທ່ານ ພອນໄຊ ນໍຣະເສັງ ຜູ້ອຳນວຍການສູນປະກັນຄຸນນະພາບການສຶກສາກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ກິລາ ກ່າວ ເມື່ອ

ບໍ່ດົນມານີ້ວ່າ: ແຜນປະຕິຮູບການສຶກສາໄລຍະສອງຂອງກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ກິລາບັນດາສະຖາບັນການສຶກສາ

ໂດຍສະເພາະລະດັບອາຊີວະ ຈົນເຖິງມະຫາວິທະຍາໄລທຸກສະຖາບັນ ຕ້ອງເຂົ້າສູ່ລະບົບປະກັນຄຸນນະພາບການສຶກສາເພື່ອ

ສ້າງຊັບພະຍາກອນມະນຸດ ມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດຢ່າງແທ້ຈິງອອກຮັບໃຊ້ສັງຄົມ.

ທ່ານກ່າວອີກວ່າ: ບັນດາສະຖາບັນການສຶກສາລະດັບວິທະຍາໄລທັງພາກລັດ ແລະ ເອກະຊົນໃນນະຄອນຫຼວງວຽງ ຈັນ 54

ແຫ່ງ ຍັງຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນກວດຄຸນນະພາບການສຶກສາ ຊຶ່ງຄາດວ່າປີ 2015 ຈະມີຂໍ້ສະຫຼຸຸບທີ່ຊັດເຈນວ່າ: ສະຖາບັນໃດຄວນ

ປັບປຸງຂອດໃດ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ມາດຕະຖານຂອງແຜນປະຕິຮູບການສຶກສາໄລຍະສອງ. ທ່ານໃຫ້ທັດສະນະວ່າ ຫາກປັບປຸງໄດ້

ຄົບຕາມມາດຖານຄົງຈະເປັນໄປໄດ້ຍາກ ພຽງແຕ່ສາຂາວິຊາໃດໄດ້ມາດຖານກໍສາມາດເປີດການຮຽນ-ການສອນລະດັບ

ປະລິນຍາຕີ ສະເພາະສາຂາ ວິຊານັ້ນໆໄດ້.

ການປະກັນຄຸນນະພາບການສຶກສາ ຕ້ອງໄປຕາມ 3 ລັກສະນະ 5 ຫຼັກມູນ, ແຕ່ສະຖາບັນການສຶກສາໃນລາວເຮົານີ້ ສ່ວນ

ໃຫຍ່ ຈະຂາດໂຄງລ່າງພື້ນຖານ ແລະ ຄູ-ອາຈານສອນ ຊຶ່ງຕາມມາດຖານແລ້ວຕ້ອງມີປະລິນຍາເອກ 1 ຄົນ, ປະລິ ຍາໂທ

6 ຄົນ ແລະ ປະລິນຍາ ຕີ 3 ຄົນຕໍ່ໜຶ່ງຫຼັກສູດ, ສ່ວນການຮຽນ-ການສອນ ກໍຕ້ອງເນັ້ນການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າ ໂດຍໃຫ້ວຽກ

ບ້ານນັກສຶກສາທຸກຄັ້ງທີ່ຂຶ້ນສອນ, ນອກຈາກນີ້ຍັງໃຫ້ນັກສຶກສາຂຽນບົດລາຍງານ ແລະ ເຮັດວິໄຈອີກ.

ທ່ານຜູ້ອຳນວຍການສູນປະກັນຄຸນນະພາບການສຶກສາກ່າວອີກວ່າ: ໃນອະນາຄົດອັນໃກ້ນີ້ ຈະໄດ້ຮ່ວມມືກັບບໍລິສັດໄອທີ

ຈາກ ສສ ຫວຽດນາມ ເພື່ອຈັດຖານຂໍ້ມູນການສຶກສາຂອງທຸກສະຖາບັນໃນລາວ ໂດຍຖານຂໍ້ມູນດັ່ງກ່າວຈະໃຫ້ສະຖາບັນ

ການສຶກສາຕ່າງໆ ເປີດເຜີຍຂໍ້ມູນທັງໝົດຂອງສະຖາບັນ ຕໍ່ສາທາລະນະເພື່ອເຮັດ ໃຫ້ນັກຮຽນນັກສຶກສາຕະຫຼອດຮອດ

ຜູ້ປົກຄອງຮັບຮູ້ວ່າສະພາບການຮຽນ-ການສອນລວມ ໃຫ້ທັງກິດຈະກຳຕ່າງໆຂອງສະຖາບັນເປັນໄປຄືແນວໃດ? ເພື່ອໃຫ້

ຜູ້ສົນໃຈໄດ້ເລືອກຮຽນສະຖາບັນທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງກ່ວາ ແຕ່ຕ້ອງມີການແຂ່ງຂັນ, ຢາກຮຽນສະຖາບັນທີ່ມີຄຸນນະພາບ

ຕ້ອງຮຽນໃຫ້ເກັ່ງໃນລະດັບໃດ ຫາກບໍ່ດັ່ງນັ້ນກໍຈະບໍ່ໄດ້ຮຽນ.

ສ່ວນການສຶກສາພື້ນຖານ ທ່ານ ພອນໄຊ ນໍຣະເສັງ ກ່າວວ່າ: ຈະກັ່ນກອງຕັ້ງແຕ່ມັດທະຍົມຕົ້ນ, ຫາກຜູ້ໃດຮຽນເກັ່ງຈຶ່ງ

ສາມາດຮຽນຕໍ່ມັດທະຍົມຕອນປາຍໄດ້, ໂດຍໃນນີ້ຈະແບ່ງສາຍຮຽນຕັ້ງແຕ່ມັດທະຍົມຕອນປາຍ, ຜູ້ໃດເກັ່ງດ້ານສັງຄົມ

ກໍໃຫ້ຮຽນສາຍສັງຄົມ, ຜູ້ໃດເກັ່ງສາຍທຳມະຊາດກໍໃຫ້ຮຽນສາຍທຳມະຊາດ ເມື່ອຈົບມັດທະຍົມຕອນປາຍແລ້ວ ຈຶ່ງສົ່ງ

ຮຽນຕາມສາຍທີ່ເລືອກຮຽນ ທ່ານຍັງຍົກໃຫ້ເຫັນຢູ່ປະເທດໃກ້ຄຽງເຮົານີ້, ເຂົາເຈົ້າຈະແບ່ງສາຍຮຽນຕັ້ງແຕ່ມັດທະຍົມ

ເມື່ອຈົບມັດທະຍົມຕອນປາຍແລ້ວ ກໍຮຽນຕາມສາຍນັ້ນເລີຍ ບໍ່ແມ່ນວ່າຕອນຮຽນມັດທະຍົມຕອນປາຍຮຽນເກັ່ງສາຍ

ທຳມະຊາດ ແຕ່ພໍເຂົ້າສຶກສາຕໍ່ລະດັບມະຫາວິທະຍາໄລ ພັດໄປຮຽນສາຍສັງຄົມແມ່ນເປັນໄປບໍ່ໄດ້.

ສ່ວນນັກຮຽນຄົນໃດ ບໍ່ສາມາດຕໍ່ມັດທະຍົມຕອນປາຍໄດ້ ກໍສົ່ງເສີມໃຫ້ຮຽນລະດັບອາຊີວະ ເພື່ອສ້າງສີມືແຮງງານສະ

ໜອງ ໃຫ້ຕະຫຼາດແຮງງານ. ທັງນີ້ໃນໄລຍະຜ່ານມາ ບັນດາສະຖາບັນການສຶກສາລະດັບວິທະຍາໄລໃນທົ່ວປະເທດ ໄດ້ພາ

ກັນໄຂການຮຽນ-ການສອນ ຫຼັກສູດປະລິນຍາຕີຫຼາຍສາຂາວິຊາ ໂດຍສະເພາະສາຂາວິຊາທີ່ມີຄົນນິຍົມກັນຮຽນເປັນຈຳ

ນວນຫຼວງຫຼາຍ, ເຖິງວ່າບໍ່ມີຄວາມພ້ອມ ກໍຕ້ອງໄຂ ເພາະຢາກໄດ້ນັກສຶກສາເຂົ້າຮຽນ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ນັກຮຽນຈົບມັດທະຍົມ

ຕອນປາຍຕະຫຼອດຮອດພະນັກງານລັດຖະກອນ ພາກັນຫຼັ່ງໄຫຼເຂົ້າຮຽນເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ, ສ່ວນສາຍວິຊາຊີບຖືກ

ສັງຄົມເບິ່ງຂ້າມ, ເຮັດໃຫ້ລາວເຮົາຂາດແຄນສີມືແຮງງານທີ່ມີຄວາມສາມາດ. ຂະນະທີ່ຄວາມຮູ້ທີ່ໄດ້ມາບໍ່ຄູ່ຄວນກັບໃບ

ປະກາສະນີຍະບັດເຮັດໃຫ້ມີສຽງວິພາກວິຈານຈາກສັງຄົມ ຕ່າງໆນາໆດັງໄປທົ່ວທຸກເຂດບໍ່ເວັ້ນແມ່ນແຕ່ເຂດຊົນນະບົດ.

ຈາກສາເຫດດັ່ງກ່າວຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ກິລາ ຕ້ອງຫັນປ່ຽນລະບົບການສຶກສາໂດຍສະເພາະລະດັບວິ

ທະຍາໄລ ແລະ ມະຫາວິທະຍາໄລເຂົ້າສູ່ລະບົບປະກັນ ຄຸນນະພາບການສຶກສາເພື່ອປັບປຸງຄຸນນະພາບໃຫ້ໄດ້ມາດຖານເທົ່າ

ທຽມກັບພາກພື້ນ.
 

ຕາມຂໍ້ມູນຂອງກະຊວງສຶກສາ ແລະ ກິລາ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ປີ 2013 ມີຜູ້ທີ່ກຳລັງສຶກສາລະດັບປະລິນຍາຕີຫຼາຍກ່ວາ 95 ພັນຄົນ,

ຫາກນັບທັງສາຍການເມືອງ-ການປົກຄອງ ແລະ ທະຫານ- ຕຳຫຼວດ ປະມານແສນກ່ວາຄົນ. ຂະນະທີ່ຜູ້ທີ່ກຳລັງຮຽນຊັ້ນ

ສູງ ມີປະມານ 35 ພັນກ່ວາຄົນ ແລະ ຊັ້ນຕົ້ນ-ຊັ້ນກາງ ມີພຽງແຕ່ໝື່ນກ່ວາຄົນເທົ່ານັ້ນ. ຫາກທຽບໃສ່ກັນແລ້ວ ຜູ້ທີ່ຮຽນ

ປະລິນຍາຕີຫຼາຍ ກ່ວາຊັ້ນສູງ 4 ເທົ່າ, ຫຼາຍກ່ວາຊັ້ນຕົ້ນ ແລະ ຊັ້ນກາງ 7 ເທົ່າ ແຕ່ເມື່ອຮຽນຈົບມາແລ້ວເຮັດຫຍັງບໍ່ເປັນ.

ດັ່ງນັ້ນ ແຜນການປະຕິຮູບ ການສຶກສານີ້ຈະເລັ່ງໃສ່ໃຫ້ ນັກຮຽນໆລະດັບຊັ້ນຕົ້ນ ແລະ ຊັ້ນກາງ ຫຼາຍກ່ວາ ເພາະພວກທີ່

ຈົບຊັ້ນຕົ້ນ-ຊັ້ນກາງຈະເປັນຜູ້ອອກແຮງງານຊຶ່ງອະນາຄົດຈະເລືອກເຟັ້ນເອົາສະເພາະຜູ້ທີ່ຮຽນດີຮຽນເກັ່ງ ຈຶ່ງສາມາດຮຽນ

ລະດັບປະລິນຍາຕີໄດ້ ທັງນີ້ເພື່ອເຮັດໃຫ້ນັກຮຽນຫັນມາຮຽນລະດັບອາຊີວະຫຼາຍຂຶ້ນ ເພື່ອລຶບກະແສນິຍົມຮຽນລະດັບປະ

ລິນຍາຕີຂອງຄົນລາວເຮົາ, ອີກຢ່າງໜຶ່ງເພື່ອກໍ່ສ້າງສີມືແຮງງານໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນເພື່ອສະໜອງເຂົ້າເຮັດວຽກຕາມຫົວໜ່ວຍ

ທຸລະກິດຕ່າງໆ ຊຶ່ງບັນດາຫົວໜ່ວຍທຸລະກິດ ຍັງຕ້ອງການແຮງງານທີ່ມີສີມືເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ.

ແຫລ່ງຂ່າວ: ໜັງສືພິມປະຊາຊົນ