ສຳນັກຂ່າວສານປະເທດລາວ ເປີດເຜີຍເມື່ອວັນທີ 3 ພຶດສະພາ 2017 ວ່າ ປະເທດລາວ ມີແຫລ່ງທ່ອງທ່ຽວທັງໝົດ ຫລາຍກວ່າ 2000 ແຫລ່ງ ພ້ອມຕ້ອນຮັບນັກທ່ອງທ່ຽວທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ.

 ອີງ​ຕາມ​ຮ່າງ​ ສະຫລຸບ​ການຈັດ​ຕັ້ງ​ປະຕິບັດ ​ແຜນ​ພັດທະນາ ​ເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ​ສົກ​ປີ 2015-2016 ຂອງ​ກະຊວງ​ແຜນການ ​ແລະ ການ​ລົງທຶນ ທີ່​ໄດ້​ລາຍ​ງານຕໍ່​ກອງ​ປະຊຸມ​ ສະ​ໄໝ​ສາມັນ​ເທື່ອ​ທີ 3 ຂອງ​ສະພາ​ແຫ່ງ​ຊາດ ​ຊຸດ​ທີ VIII, ​ປັດຈຸ​ບັນ ​ແຫ​ລ່ງທ່ອງທ່ຽວ​​ທົ່ວ​ປະ​ເທດ​ມີ 2.104 ​ແຫ​ລ່ງ ​ໃນ​ນັ້ນ ​ເປັນ​ແຫ​ລ່ງທ່ອງ​ທ່ຽວ ​ທຳ​ມະ​ຊາດ1.194 ​ແຫ​ລ່ງ, ​ແຫ​ລ່ງທ່ອງ​ທ່ຽວ​ ທາງ​ວັດທະນະທຳ 628 ​ແຫ​ລ່ງ ​ແລະ ​ແຫ​ລ່ງທ່ອງ​ທ່ຽວ ​ທາງ​ປະຫວັດສາດ 282 ​ແຫ​ລ່ງ. ​ໃນ​ປີ 2016 ທົ່ວ​ປະ​ເທດ​ ສຳ​ເລັດ​ການ​ສຳ​ຫລວດ-ຈັດ​ສັນ ​ແລະ ກຳນົດ​ຂອບ​ເຂດ ​ແຫ​ລ່ງທ່ອງ​ທ່ຽວ​ໄດ້​ 12 ​ແຫ່ງ, ສຳ​​ເລັດ​ການ​ປັກ​ຫລັກ​ໝາຍ​ 20 ​ແຫ່ງ; ​ໃນ​ນັ້ນ​ ມີ​ແຫ​ລ່ງທ່ອງ​ທ່ຽວ ​ທີ່​ເປັນ​ບູລິມະສິດ 3 ​ແຫ່ງ ​ຄື: ນ້ຳຕົກຕາດ​ຈຳປີ ທີ່​ເມືອງ​ປາກ​ຊ່ອງ​ ແຂວງ​ຈຳປາ​ສັກ, ຖ້ຳ​ປູ​ຄຳ ​ເມືອງ​ວັງ​ວຽງ ​ແຂວງ​ວຽງ​ຈັນ ​ແລະ ບໍ່​ນ້ຳ​ຮ້ອນ ​ເມືອງ​ຫົວ​ເມືອງ ​ແຂ​ວງຫົວພັນ.

ພ້ອມ​ດຽວ​ກັນ​, ຂ​ະແໜງ​ທ່ອງ​ທ່ຽວ ​ໄດ້​ປະຕິບັດ​ນະ​ໂຍບາຍ​ ການ​ມີ​ສ່ວນ​ຮ່ວມ ​ເພື່ອ​ພັດທະນາ​ການ ທ່ອງທ່ຽວ ​ໃຫ້​ມີ​ຄວາມ​ຍືນ​ຍົງ, ສົ່ງ​ເສີມ​ການທ່ອງທ່ຽວ ​ໃຫ້​ເປັນ​ວົງ​ຈອນ​ຄົບ​ຊຸດ, ທັນ​ສະ​ໄໝ ​ແລະ ຍືນ​ຍົງ; ດຶງ​ດູດ​ນັກ​ທ່ອງ​ທ່ຽວ ​ຈາກ​ພາກ​ພື້ນ ​ແລະ ສົ່ງ​ເສີມ​ນັກ​ທ່ອງ​ທ່ຽວ​ ທີ່​ມີ​ລາຍ​ໄດ້​ສູງ ​ເຂົ້າ​ມາ​ທ່ອງ​ທ່ຽວ ​ໃຫ້​ຫລາຍ​ຂຶ້ນ​. ​ເຊິ່ງປັດຈຸບັນ ​ທົ່ວ​ປະ​ເທດ ​ມີ​ດ່ານ​ສາກົນ 27 ​ແຫ່ງ ສາມາດ​ເອົາ​ວີ​ຊາ​ກັບ​ດ່ານ​ໄດ້ 22 ​ແຫ່ງ, ມີ​ສະໜາມ​ບິນ​ສາກົນ 4 ​ແຫ່ງ. ລັດຖະບານ​ ໄດ້​ເຊັນ​ສົນທິສັນ​ຍາ ​ຍົກ​ເວັ້ນວີ​ຊາ​ສອງ​ຝ່າຍ​ ໃຫ້​ກັບ 45 ປະ​ເທດ ແລະ ຍົກ​ເວັ້ນວີ​ຊາ​ຝ່າຍ​ດຽວ​ ກັບປະ​ເທດ ສ.​ເກົາ ຫລີ, ຍີ່ປຸ່ນ, ລຸກ​ຊຳ​ບວກ, ສະ​ວິດ​ເຊີ​ແລນ. ນອກ​ນີ້ ​ຍັງ​ໄດ້​ພັດທະນາ​ ໂຄງ​ລ່າງ​ພື້ນຖານ​ ຢ່າງ​ມະຫາສານ ​ເປັນ​ຕົ້ນ ​ປັບປຸງ​ສະໜາມ​ບິນ, ສ້າງ​ທາງ​ຄົມມະນາຄົມ​ໃຫ້​ເຊື່ອມ​ຈອດ​ກັນ​ ໃນ​ທົ່ວ​ປະ​ເທດ ​ແລະ ​ເຊື່ອມ​ຈອດ​ກັບ ປະ​ເທ​ດ​ເພື່ອນ​ບ້ານ​ໃກ້​ຄຽງ ​ເພື່ອ​ອຳ​ນວຍ​ຄວາມ​ສະດວກ​ ໃຫ້​ແກ່​ນັກ​ທ່ອງ​ທ່ຽວ ​ໃນ​ການ​ເຂົ້າ-ອອກ, ສຳລັບ​ຈຳນວນ​ນັກ​ທ່ອງ​ທ່ຽວ ​ໃນ​ປີ 2016 ມີ​ຈຳນວນ 4,24 ລ້ານ​ເທື່ອ​ຄົນ ທຽບ​ໃສ່​ປີຜ່ານມາ​ຫລຸດ​ລົງ 10% ສາມາດ​ສ້າງ​ລາຍ​ຮັບ​ ຈາກ​ການທ່ອງທ່ຽວ​ໄດ້ 725,36 ລ້ານ​ໂດ​ລາ​ສະຫະລັດ. ສາ​ເຫດ​ຂອງການຫລຸດ​ລົງ​ ຂອງ​ນັກ​ທ່ອງ​ທ່ຽວ ຍ້ອນ​ຜົນ​ກະທົບ ​ຈາກ​ນະ​ໂຍບາຍ​ການທ່ອງທ່ຽວ ​ຂອງ​ປະ​ເທດ​ເພື່ອນ​ບ້ານ ​ແລະ ຍ້ອນ​ນັກ​ທ່ອງ​ທ່ຽວ ​ສົມ​ທຽບ​ດ້ານ​ຄ່າ​ໃຊ້​ຈ່າຍ​ພາຍ​ໃນ​ ເຊັ່ນ: ຄ່າ​ເດີນທາງ, ອາຫານ​ການ​ກິນ ​ແລະ ຄ່າ​ບໍລິການ​ຕ່າງໆ​ຢູ່ ສປປ ລາວ ​ແມ່ນ​ສູງ​ກ່ວາ ​ບັນດາ​ປະ​ເທດ​ໃກ້ຄຽງ, ຄຸນ​ນະພາ​ບການ​ບໍລິການ ​​ບັນ​ດາ​ປະ​ເທດ​ໃກ້​ຄຽງ​​​ດີ​ກ່ວາ ມີລາ​ຄາ​ກໍ​ຖືກ​ກວ່າ​ການ​ມາ​ທ່ຽວ ສປປ ລາວ.

ດັ່ງ​ນັ້ນ, ການ​ວາງ​ແຜນການ​ທ່ອງ​ທ່ຽວ​ ຕ້ອງ​ໄດ້​ຄຳນຶງ​ເຖິງ​ຕົ້ນ​ທຶນ ​ຂອງ​ການທ່ອງທ່ຽວ ບວກ​ກັບ​ການ​ບໍລິການ ​ທີ່​ມີ​ຄຸນ​ນະພາ​ບ ​ເພື່ອສາມາດ​ແຂ່ງ​ຂັນ​ກັບ​ ບັນດາ​ປະ​ເທດ​ໃນ​ພາກ​ພື້ນ ຫລື ຕ້ອງ​ໄດ້​ວາງ​ນະ​ໂຍບາຍ​ທີ່​ຊັດ​ເຈນ ​ໃນ​ຮູບ​ແບບ​ການທ່ອງທ່ຽວ​ ທີ່​ມີ​ເອກະລັກ​ຂອງ​ລາວ​ ຈຶ່ງຈະ​ເປັນ​ການ​ດີ.