ອີງຕາມການລາຍງານຈາກສຳນັກຂ່າວ VienTiane Times ໄດ້ລາຍງານ: ສະພາບຄວາມດຸ່ນດ່ຽງດ້ານການຊຳລະເງິນຂອງ ສປປ ລາວ ແມ່ນຕິດລົບ ເຖິງແມ່ນວ່າການຄ້າຈະໄດ້ເກີນດຸນ 1,32 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດໃນປີ 2021 ເນື່ອງຈາກວ່າ ເງິນຕາຕ່າງປະເທດມີພຽງ 26,45% ຂອງມູນຄ່າການສົ່ງອອກທັງໝົດ.
ລາວມີຍອດມູນຄ່າການສົ່ງອອກສຸດທິແມ່ນ 548 ລ້ານໂດລາສະຫະລັດ ຫຼື ປະມານ 45,7 ລ້ານໂດລາສະຫະລັດຕໍ່ເດືອນ ໃນປີ 2021 ຊຶ່ງສູງກວ່າຕົວເລກໃນປີ 2020 ສຳລັບສະພາບການຂາດດຸນການບໍລິການລະຫວ່າງປະເທດແມ່ນ 86.46 ລ້ານໂດລາສະຫະລັດ, ເຊິ່ງນອກຈາກການຂາດດຸນການໂອນລາຍຮັບ ເປັນຜົນມາຈາກການຈ່າຍອັດຕາດອກເບ້ຍທີ່ສູງຂອງພາກລັດ ແລະ ເອກະຊົນ ແລະ ການຊໍາລະເງິນປັນຜົນການໄຫຼເຂົ້າມາຂອງການລົງທຶນຈາກຕ່າງປະເທດຕົວຈິງ ຜ່ານລະບົບທະນາຄານ ແມ່ນຕໍ່າກວ່າມູນຄ່າການລົງທຶນທີ່ຕົກລົງກັນຫຼາຍ ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ ແລະ ການຜະລິດພາຍໃນກໍ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກໄພທຳມະຊາດ ແລະ ການລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19, ລາຄາສິນຄ້ານຳເຂົ້າກໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນ ໃນຂະນະທີ່ອັດຕາເງິນເຟີ້ກໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.
ທ່ານ ນາງ ຂັນແກ້ວ ຫົວໜ້າກົມນະໂຍບາຍເງິນຕາ, ທະນາຄານ ແຫ່ງ ສປປ ລາວ ໄດ້ຍົກໃຫ້ເຫັນສາເຫດຕົ້ນຕໍທີ່ເຮັດໃຫ້ ການຕອບສະໜອງ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການ ບໍ່ສອດຄ່ອງກັບເງິນຕາຕ່າງປະເທດໃນ ສປປ ລາວ ໂດຍສະເພາະແມ່ນເງິນບາດໄທ ແລະ ເງິນໂດລາສະຫະລັດ. ໜຶ່ງໃນສິ່ງທ້າທາຍຕົ້ນຕໍຂອງ ສປປ ລາວ ແມ່ນຄວາມຕ້ອງການດ້ານການບໍລິການໜີ້ສິນພາຍນອກທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການເງິນຕາຕ່າງປະເທດທີ່ຈຳເປັນໃນການນໍາເຂົ້າສິນຄ້າ ໄດ້ສົ່ງຜົນໃຫ້ເກີດຄວາມກົດດັນໃນການແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດໃນປັດຈຸບັນ. ການຫຼຸດຄ່າຂອງເງິນກີບຂອງລາວ ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ອັດຕາເງິນເຟີ້ໃນປະເທດ ເນື່ອງຈາກວ່າບັນດາທຸລະກິດຕ້ອງໄດ້ຈ່າຍເງິນເພີ່ມ ເພື່ອຊື້ເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ໃນການນໍາເຂົ້າສິນຄ້າ.
ເພື່ອບັນລຸໄດ້ບັນດາຄາດໝາຍເງິນຕາທີ່ສະພາແຫ່ງຊາດຮັບຮອງເອົາ, ຄະນະກຳມະການນະໂຍບາຍເງິນຕາ ໄດ້ສຸມໃສ່ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດນະໂຍບາຍເງິນຕາ, ປັບປຸງກົນໄກຄຸ້ມຄອງການແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ເພື່ອໜູນຊ່ວຍນະໂຍບາຍຂອງລັດຖະບານໃນການຟື້ນຟູເສດຖະກິດ; ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດນະໂຍບາຍອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ໂດຍນຳໃຊ້ລະບົບແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດຕາມກົນໄກຕະຫຼາດ ທີ່ລັດຖະບານເປັນຜູ້ຄຸ້ມຄອງແບບຍືດຢຸ່ນ, ແລະ ແທດເໝາະກັບພື້ນຖານເສດຖະກິດຕົວຈິງຂອງປະເທດ.
ອີງຕາມຄະນະກຳມະການນະໂຍບາຍເງິນຕາ, ການດັດປັບອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາຜົນສຳເລັດທີ່ພົ້ນເດັ່ນ, ເນື່ອງຈາກວ່າ ມັນໄດ້ຊ່ວຍຫຼຸດຊ່ອງຫວ່າງລະຫວ່າງ ອັດຕາທາງການ ແລະ ອັດຕາຄູ່ຂະໜານ ຈາກ 22,12% ໃນກາງເດືອນກໍລະກົດ 2021 ລົງເຫຼືອພຽງ 4,51% ໃນທ້າຍປີ 2021.
ຄວາມແຕກຕ່າງທີ່ແຄບລົງ ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ທະນາຄານທີ່ເຮັດການຄ້າ ສາມາດຊື້ເງິນຕາຕ່າງປະເທດຈາກຕະຫຼາດໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະ ສະໜອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນ ສໍາລັບການນໍາເຂົ້າສິນຄ້າບູລິມະສິດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນນໍ້າມັນ.
ໃນໄລຍະ 2 ປີຜ່ານມາ, ລາຍຮັບຈາກເງິນຕາຕ່າງປະເທດຂອງລາວໄດ້ຫຼຸດລົງຍ້ອນການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດ. ຂະແໜງການທ່ອງທ່ຽວ, ການລົງທຶນ ແລະ ການບໍລິການ (ເຊິ່ງເປັນລາຍຮັບຫຼັກ) ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຢ່າງໜັກໜ່ວງຈາກພະຍາດລະບາດ.